7 مارس 2017 -
شعر
بدون دیدگاه


این لحظه ها
در لحظه ی سطرهایم
می دود زخم صدا
وقتی که حاشیه های نگاهم
دقایق خاکستری ست
هر چیز
تهی می شود
از شکل ها
و بر بلندی انگشتانم
تحصن ابرهاست
پراکنده
نفس گیر
در لحظه های حرف
در لحظه ی سطرهایم
می دود زخم صدا
وقتی که حاشیه های نگاهم
دقایق خاکستری ست
هر چیز
تهی می شود
از شکل ها
و بر بلندی انگشتانم
تحصن ابرهاست
پراکنده
نفس گیر
در لحظه های حرف