22 آوریل 2012 -
شعر, نوشته ها
بدون دیدگاه


حنجره های بی آواز
به درنگی/ بسنده می کنیم
با چشم های مان
و دست ها
که آواز شان را
تهی می یابند
خیابان ها
در امتداد حنجره ها
کش می آیند
به درنگی/ بسنده می کنیم
با چشم های مان
و دست ها
که آواز شان را
تهی می یابند
خیابان ها
در امتداد حنجره ها
کش می آیند