6 جولای 2020 -
شعر
بدون دیدگاه


چامه در زیستن
استاده ام
با خطبه ای بلند
روبروی نگاهت
رغمارغم غربت تنهایی
نت های صلح جهان
گوشه گوشه ی آوازش
از امتداد لبانت
شمایل فردا را
در بوسه های مکرر
کش میدهد
میلاد جهان
میعاد چشم های تو و
راز ستاره هاست
و شانه هایت
عاشقانه ترین چکامه ی رفتن
در حریر کلماتم