فرصتی فراهم امد تا به منظور ادای دین و احترام به نیمایوشیج بزرگ ؛
بنیانگذار و سمت دهنده ی اصلی شعر معاصر ایران به یوش بروم.
دهکده ای آرام و خاموش، در نقطه ای مرتفع. خاک گرفته و با جمعیتی
اندک. و بر سر مزار وی ، پاس بدارم یاد و تلاش انسانی را که یک تنه
با نگاه سنت زده و کهنه ی ادبیات در ایران نبرد کرد، و به ترسیم
خطوط اصلی شعر معاصر ایران پرداخت. با اتکا به جهان بینی و روش
شناسی تاریخی. البته در طرفین نیما، مزار بهجت الزمان اسفندیاری
خواهر نیما و مرحوم سیروس طاهباز کوشنده ی آثار نیما نیز قرار دارد.
چند عکس در زیر از خانه ی نیمایوشیج که اکنون موزه ای ست برای
بازدید کنندگان و علاقمندانی که به این دهکده سفر می کنند:
تندیس نیمایوشیج در ورودی روستای بلده
کوچه منتهی به خانه نیمایوشیج
تندیس نیما در ورودی خانه-موزه
بخشی از حیاط و نمای بیرونی اتاق ها که از درون به هم متصل اند
مسعود بیزارگیتی در کنار سنگ مزار نیمایوشیج
مسعود بیزارگیتی در کنار دستنوشته ها و… نیمایوشیج