فرصتی فراهم امد تا به منظور ادای دین و احترام به نیمایوشیج بزرگ ؛

بنیانگذار و سمت دهنده ی اصلی شعر معاصر ایران به یوش بروم.

دهکده ای آرام و خاموش، در نقطه ای مرتفع. خاک گرفته و با جمعیتی

اندک. و بر سر مزار وی ، پاس بدارم یاد و تلاش انسانی را که یک تنه

با نگاه سنت زده و کهنه ی ادبیات در ایران نبرد کرد، و به ترسیم

خطوط اصلی شعر معاصر ایران پرداخت. با اتکا به جهان بینی و روش

شناسی تاریخی. البته در طرفین نیما، مزار بهجت الزمان اسفندیاری

خواهر نیما و مرحوم سیروس طاهباز کوشنده ی آثار نیما نیز قرار دارد.

چند عکس در زیر از خانه ی نیمایوشیج که اکنون موزه ای ست برای

بازدید کنندگان و علاقمندانی که به این دهکده سفر می کنند:

تندیس نیمایوشیج در ورودی روستای بلده

کوچه منتهی به خانه نیمایوشیج

تندیس نیما در ورودی خانه-موزه

بخشی از حیاط و نمای بیرونی اتاق ها که از درون به هم متصل اند

مسعود بیزارگیتی در کنار سنگ مزار نیمایوشیج

مسعود بیزارگیتی در کنار دستنوشته ها و… نیمایوشیج