22 دسامبر 2011 - شعر, نوشته ها بدون دیدگاه
ناخدا
نگاهت را می گیری
و پشت نت های سکوت
پنهان می شوی
این همه ترانه را
با کدام موج
به دریا زنم
دریغا دریغ
این ناخدای بی بادبان
نگاهت را می گیری
و پشت نت های سکوت
پنهان می شوی
این همه ترانه را
با کدام موج
به دریا زنم
دریغا دریغ
این ناخدای بی بادبان