2 ژانویه 2012 - شعر, نوشته ها بدون دیدگاه
آن سوی نگاه
گاهی ترانه ای آوارمی شود
این لبان سوخته را
دریغ
این حرف ها / که از کنار صدایت
خاموش می گذرند
عطرگلی کوچک
دربرگ برگ نفس هایت
وصبحدم
که نام تو
با هرشبنمی
برنگاه من
می ریزد